Lang geleden….

Lang geleden…. Lang geleden, toen men nog woonde in dorpen, afgesloten van de rest van de wereld. Had men rust, rust in de zin van geestelijke rust. Wat er voorviel, ondergingen enkel de bewoners van dit dorpje. Er was geen televisie met nare beelden. Schokkende beelden, of berichten. Geen oorlogsfilms, geen atoombommen, wapens, dood en verderf. Daarom noemt de kerk de tv vast duivels…Dat zal het zijn. De radio was bedeeld aan enkele roddelende dames en misschien ook wel heren, naar het schijnt doen zij dit niet maar je weet het maar nooit. Deze dames wisten dan alles van andere dorpsgenoten en zo kwam men aan zijn informatie. Muziek maakte je gewoon zelf door te zingen of te fluiten. Of desnoods een trommel te maken met de blaas van een varken oid. Een fluitje snijden deed je met een stuk riet, en klaar was men. Zo moeilijk was dat alles niet. Een supermarkt had men niet, je ging gewoon naar de boer en ruilde je kip tegen wat boter en melk enzo. De hond vrat mee van de pot wat over was en wel weg mocht. En eventueel kon want rijk was men niet in die dagen dus menig hond zal wel af en toe een konijntje hebben opgepeuzelt. De poes kreeg gewoon weg melk zonder het aan zijn darmen te krijgen, puur rauwe melk. Moet je nu mee aankomen, dan verklaart men je voor gek een kat mag geen melk klaar…Misschien zit er wel rotzooi in tegenwoordig? Wie zal het zeggen maar katten kregen vroeger melk klaar uit, denk aan het liedje poesje mauw…nou die kreeg dus gewoonweg melk… Daar werd niet over gezeurd nml. Simpel zo was het leven. Enkele gaten in je tanden en kiezen, erg sneu maar die rukte men er dan gewoonweg uit, een kunstgebit was er niet, dus dat werd lachen met de mond gesloten. Het viel niet mee echt niet. Zeep en douchen elke dag? Kom kom zeg, dat rook toch niet fris en opwindend genoeg? Nee dan een heerlijke aromatische zweetoksel…hups.. Over de geslachtsdelen zwijg ik bij deze want daar wil ik niet over nadenken nml. Haar borstelen? Onnodig de luizen deden het werk wel voor jou en masseerden je hoofdhuid met liefde, je vingers deden de rest wel. Vreemd op films uit de oudheid zie je nooit gore vette bossen met haar of kotsende ega’s in de nachtelijke beddestee… Een wekker? Oh dat deed je haan wel, voor dag en dauw moest je eruit, want je ging er ook al in voor de zon goed en wel vertrokken was. En aangezien het swinters helemaal al koud was zonder cv, ging je ook veel liever naar bed. Vandaar die vele kinderen die men kreeg, wat moest je anders doen om in slaap te komen? Chips, snacks en toastjes met brie ben je mal zeg, savonds een bord aardappels dat was het, en gezond dat ze waren zonder al dat fruit dat je nu verplicht dagelijks 2 maal moet verorberen. Werd je ziek dan was je wel de klos ja… medicijnen had men nauwelijks en men plakte dan wat bloedzuigers op je lijf, van die wriemelende wurmen die je leegzogen en al je bacteriën e.d meezogen..Heel fijn. Operaties? Levensgevaarlijk in die tijd, klap met de hamer op je knar of een flinke fles jenever en maar hopen dat je niks voelde of ondertussen ff flink moest kotsen op een emmer..Maar alsnog… Bevallingen? Heel gevaarlijk linke soep, en veelal verliet mams den aarde voordat het borelinggeval adem haalde. Daar zat die vader dan met 10 kids zonder moeder…wat moest ie dan? Daardoor ontstond het verhaal van assepoest enzo. Griep en longontsteking was ook levensbedreigend zo ook alle ziektes in feite.. Wat men had wist men niet, men ging gewoon dood klaar….meer hoefde men ook niet te weten in die dagen. Die en die is ook overleden…oh…ok.. Dat was het niet zo van en wat had diegene dan? Ondertussen denkend oh jeeh wat als..hoe kwam diegene daar dan achter dan? Oh jeeh denkend van stel dat… Snel online googlend naar symptomen… nee in die dagen was dat gewoon heel simpel…iemand die dood was, was het, en kwam nooit meer terug en deze of gene ging dan meestal naar de hemel en over de doden niets dan goeds… Ja pas op want als je slecht over ze sprak vonden zij hun rust niet nml. Al met al was er veel voor te zeggen die rust…maar anderzijds? Schrijven met pen en papier is toch ook niks? Zeg nu zelf anders had ik dit verhaal niet meteen online kunnen gooien…wat een luxe eigenlijk. Neemt een toastje met brie nu…Hoeraaa! Angelwings