Gedichten

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er was iets ( verhaal)

Er was iets ( verhaal)
Er was iets, Antonio zag het aan haar blik. De manier waarop zij liep, ze was zo overdreven vrouwelijk.
Ze zat nu aan de bar en dronk een cocktail. Haar blikken gleden verleidelijk door de discotheek, de lichten toverden allerlei kleuren op haar prachtige lange lokken. En haar kokerrokje strak om haar lange stelten heen, had een zijsplit die half geopend een deel liet zien van haar dijbeen.
Traag, nam zij het cocktailstaafje tussen haar felrood gestifte lippen, en nam de olijf tussen haar witte tanden, ze ontving zijn blik en haar ene mondhoek trok wat omhoog, als in een glimlach, onderwijl de olijf tussen haar tanden houdend. Een vette knipoog was als een dankbericht voor de bewonderende blikken van Antonio, die inmiddels ongemakkelijk op de barkruk zat. Antonio glimlachte schaapachtig terug. Verlegen keek hij de andere kant op. Ze was echt fascinerend mooi, maar iets klopte niet. Maar hij kon er de vinger niet opleggen. De mooie dame aan de bar, stond op bij een flitsend nummer, en begon erotisch te dansen, vlak langs hem heen, liep ze, en wreef haar lichaam tegen zijn knieën, en hand die op zijn ene knie lag. Antonio schrok en werd rood tot achter zijn oren, zo een mooie dame had hij nog nooit gehad, laat staan aandacht van gekregen. Het zweet brak hem letterlijk uit, en ze lachte, en kirde een hoog geluidje dat hoorbaar was boven de muziek uit. Ze rook heerlijk, een beetje muskusachtig, warm en zacht tegelijk. Antonio voelde zich opgewonden worden. Zijn hand was langs haar panty gegleden. Hij had het er warm van gekregen. Ze danste en wreef tegen hem aan daar langs de bar. Antonio wist niet waar hij kijken moest.
Haar lange lokken vielen over haar borsten heen, prachtige rode lokken waar je zo in weg wilde duiken, zo glanzend zacht aanlokkelijk. Ze gleed met haar ene hand met lange knalrood gelakte nagels door zijn zwarte haardos. Ze zei niets, dat was best opwindend vond Antonio.
Ze wenkte met haar lange roodgelakte vingers naar hem, Kom…leek ze te zeggen, kom…en ze danste naar achteren. Hij moest meekomen dat was wel duidelijk. Wat wilde ze nu van hem?
Antonio had hem flink hard in zijn broek. Hij stond op en betaalde aan de bar. En liep naar achteren, naar de toiletten. Daar stond ze in een hoek. Kom wenkte ze weer en ze kirde weer die hoge verlokkende lach. Het steeg Antonio naar zijn hoofd. Wat een pracht vrouw. Ze trok hem de dames toiletten in. Ze duwde haar borsten tegen zijn borst aan, en hijgde lichtelijk in zijn oor. Ze trok zijn hoofd opzij en ze beet hem zachtjes in zijn nek. Antonio was zwaar opgewonden.
Ze rook zo zalig. Hij voelde hoe zeaan zijn broekriem trok, en zijn knoop lostrok van zijn jeans.
Haar hand gleed in zijn broek en nam zijn penis in haar hand, goedkeurend mompelde ze in zijn oor. Ze dook onderuit en nam hem in haar knalrood gestifte lippen. Antonio had het gevoel dat hij niet meer kon ademhalen. Ze kon het goed, nog nooit had een vrouw hem zo goed…hij kreunde en spande zijn rug. Hij stond op springen. Uiteindelijk slikte ze en likte ze haar knalrood gestifte lippen af. Een vette knipoog was haar dank voor zijn zaad. Alsof het één of ander medicijn betrof. Antonio voelde zich slap op zijn benen. Hij greep haar bij haar stevige schouders, en trok haar omhoog. Dank je, mompelde hij in haar prachtige rode lokken. En hij betaste haar stevige borsten, waren die wel echt vroeg hij zich af?
Groot en rond als een voetbal stonden ze parmantig en stevig omhoog. Flink groot waren ze ook nog, hij opende haar blouse en knabbelde aan haar tepels. Prachtig was ze, wat een vrouw, flitste het door zijn hoofd. Zijn hand gleed langs de band van haar kokerrokje. Hij wilde….maar haar hand hield hem tegen.
Hij keek haar plotseling aan en zag in haar ogen een blik die hij niet kon thuisbrengen.
Eindelijk sprak ze tegen hem, haar stem was zwaar en mannelijk, ze zei dat een fantasie dit ook maar moest blijven. Dat zij het hier maar beter bij kon laten. Een vette knipoog en met een hoog kirrend lachje verdween de schone ”dame” in het donker van de nacht. En Antonio bleef achter, verward, geschokt en toch ook zo intens bevredigd.

AngelWings

Ik hou van de regen…is dit vreemd?

Ik hou van de regen…is dit vreemd?

Vreemd? 

Nee hoor, ik had een keus vroeger, ik was 14 en hoorde overal om mij heen mensen mopperen op de regen, ik begon het ook al vervelend te vinden, maar was dat ook echt zo? 

Ik vind het wel knus, zo in huis, kijkend door de beregende ramen.. 
Gezellig, het deed iets buiten, er was beweging, geen saai grijs in de lucht, nee er gebeurde gewoon iets, nat, druppels op je dakraam, drup drup….rust, genegenheid, warmte…knusheid. 

Op je slaapkamerraam 
Druppelt de regen je in slaap 
Rust 

Harmonie 
Ik hou van de regen 
Beter dan dat grijze bestaan! 
Dus ik koos op dat moment, niet voor wat eenieder geloven wil…dat regen iets vervelends is..maar dat regen vreugdevol is…iets levendigs, en iets moois, liefs en schoonmakend, levensbrenger voor de aarde…wasser der zonden..wie weet? 

I just love that rain outside 

AngelWings 

Partners kiezen

Partners kiezen

Besef je wel eens wat voor een impact het kiezen van een partner heeft op de rest van je leven?
Je moet maar door één deur kunnen..
Valt niet mee in de hele wereld juist die ene te vinden, die bij jou hoort of past!
De vrouw in vroeger tijden, die trouwde met een bouwvakker en later, bij de bank voor het loket stond van ja diegene die zij ooit afwees….
Hij verdiende zijn geld goed..en zij leefde in armoede.
Niet dat ze spijt had oid..maar toch!
Alles heeft invloed op je wezen je zijn.
Trouw je met een rijke partner is je leven ongetwijfeld heel anders dan als je met een arme partner trouwt.
Wat past beter bij je?
Is het toeval? Is het geluk hebben?
Is het iets voorbestemds?
Want daar geloof ik nog steeds in, dat je via vorige levens elkaar al kende.
Dat je wederom het toneel opgaat samen, om dingen recht te trekken, of om te leren…of om in te zien dat deze persoon toch echt niet bij je hoort.
Tjah liefde maakt blind zegt men…is daar iets mis mee?
Nee niet als het een goed en beter leven oplevert dan je al had, wel als het er slechter op wordt.

Zoveel mensen hebben invloed op elkaar, van familie tot kennissen en vrienden en zelfs de overheid. Men schijnt zich met elkaar te moeten bemoeien, waar deze vage trek toch vandaan komt? Ik vermoed vanuit een arrogantie, een wijze waarop men denkt het zelf altijd toch beter te weten voor anderen. Vaak voor het zelf niet. Maar dit terzijde.

Vergeet zelf nooit een tante die ooit de moeite nam, jawel om mij te bezoeken op mijn kamertje van 4 bij 5…nou hoe zij het voor elkaar kreeg om mijn kamer binnen 10 minuten totaal af te breken tot een krot waar ze in tokio zelfs nog de tranen van de in ogen kregen…Maar ok ze was langsgeweest.
oh en wat ik deed met die voddige pluizige deken op mijn bed zeg…dat was toch uit het jaar nul?
Nou ik moet zeggen sindsdien hou ik nog meer van die deken en ik heb deze nog steeds, bij koude dagen en griepvirussen gebruiken we deze liefdevol om ons te verwarmen in aangename knussige pluizige liefdevolle euh…nou ja dingus..

Of hoe ik ooit met mijn prachtige stoere gave laarsjes die toch wel erg punky waren, een tante de woorden ontlokte van wat ik voor rare pipo schoenen droeg…tjah liefdevol reageren is schijnbaar geen normaal item in onze familie….pfff…Maar goed ik voelde mij zeer bedroefd onder deze kritiek, had ik maar gezegd geef maar geld koop ik nieuwe, want geld had ik niet nml. Dus was al blij met wat ik uiteindelijk had.
Maar goed dat was op kamers lang geleden dus.
Toch bevreemden mij deze opmerkingen immer opnieuw…het ongevoelige wat eruit sprak het liefdeloze..het kille onnadenkende..?
Waarom deed men nu zoiets ik kon het nml nooit begrijpen.

Nou nu schijnt het zo te zijn dat als jij zelf niet zo bent je dit nogal raar vindt!
Ja dus dat was het!
Ik was gelukkig niet zo…nou schrale troost..
Maar soms vraag ik me af als dingen anders waren gelopen..als mijn moeder een andere vader had gekozen dan die ik had..was ik dan anders geweest..of kan zoiets niet?
Was ons leven dan anders verlopen?
Of als mijn oma een andere man had gekozen..
Tjah en nu stop ik maar met hierover nadenken want het was niet zo!
Was ik ooit een rijke lieve man tegengekomen hoe was mijn leven dan geweest?
Had ik mij dan ook bezig gehouden met schrijven en dichten en websites en fotobewerking?
En ok zingen in de badkamer?

Soms zie ik vrouwen, moe, oud voor hun jaren, kapot gegaan door wat?
jammer…heel jammer…reden?
Hadden ze een verkeerde partner?
En kijk eens om je heen naar al die mensen..schijnbaar is men heel happy is dit echt zo?
Of heeft men een verbond gesloten tesaam om aan elkaars behoeften te voldoen en zodoende in de loop der jaren in volle acceptatie dan maar op één of andere wijze gelukkig genoemd te zijn met elkander?

Het is niet de bedoeling dat je elkaar gelukkig maakt maar wel dat je gezamelijk nog gelukkiger kunt zijn!
Je bent niet de hoeder van je broerder en ook niet de hoer…die net moet doen of zij zeer zwaar aantrekkelijk, springerig om de deur staat te kwijlen als het baasje thuiskomt..want waar is het riempje?
Zo zijn wij toch niet getrouwd of wel?

Zover ik een relatie heb kunnen beoordelen tot nu toe..en ik weet er zijn heus leuke geweldige kerels hoor..daar niet van!
Maar ik vond er tot nu toe niet veel aan..
En ok dat lag ook aan mijzelf in mijn vriendelijke opstelling to jan en alleman, schijn ik nogal teveel te doen voor anderen..wat ze in feite soms totaal niet verdiend hebben!
Maar alleeh..
So be it..verander uzelf in een bitch en u zult de man van uw dromen vinden…
Nou sorry zo ben ik niet en dan maar niets!
Maar hotel spelen voor een vent nooit weer!
Of moederrollen op je moeten nemen aargh dat wil je toch zekers niet!

Nee liever niks dan Fikkie moeten spelen…
Mijn droomprins zal zich waar moeten maken…zeker weten!
Surrogaat is niet mijn ding..ik heb niet iemand nodig om mij niet alleen te voelen, want ik voel me niet alleen met mijn rijke geest.
Ik verveel mij nml nooit.
Je moet dan ook gewoon zorgen dat je altijd wel iets te doen hebt zodat je zodra je je gaat vervelen denkt ok…ik moet dat en dat nog doen…schept enorm veel rust in the mind.
Maar alsnog..ik heb liever niets dan surrogaat liefde of een relatie gekozen vanuit een minderwaardige positie…

Waar hij is die man? Geen flauw idee..eerlijk gezegd interesseerd het mij ook totaal niet meer.
Wat is zal zijn..en zo niet dan is dat ook goed.
Dus dat brengt me weer terug op het fenomeen liefde, want waarom vallen wij niet zomaar op iemand?
helaas, je kunt duizenden potentiele partners aanspreken en niet één die het heeft, en toch zit er één tussen waarvan je denkt…ja!
JA verdomme dat is het…
Maar alsnog weet je dat niet, tot je enkele jaren met diegene in een relatie hebt vertoefd..en gebleken is dat het echt ok zat…Maar ach zover denk je niet aan het begin van een ontluikend vaag gevoel in je zieltje…
Toch?
Helaas…
Wat vreemd toch die liefde..de keuzes die men maakte..
Want waarom juist die ene?
Denk dat dat de belangrijkste vraag is waarom die ene persoon wel en die anderen niet?

Terwijl je jezelf met open ogen het ongeluk instort, je weet het en toch?
Een drang in je borst doet je dit alles beslissen…
Maar is dit nu gevoel of verstand..laten wij deze niet verdelen in de ziel van de mensheid..
We zijn één geheel nml, niet gespleten nml…
Je bent een zelf uniek…geheel.
Dus waarom die liefde…wat is het?
Geen wetenschapper die met bewijzen komt en dan denk ik maar
Weer aan vorige levens…..
Wederom het toneel op samen…om te leren…
Of te geven…
In het leven

Angelwings

Wie Cos Costa?

Cos Costa?

Leugens waarom?

Na jaren kwamen wij elkaar weer tegen, een mooie dame op leeftijd was zij.
Haar haren zaten wat in de war maar toch waren zij mooi grijs dooradert, met gedeeltelijk zwarte strengen en spierwitte door elkaar geweven alsof het zo geverfd was.
Moeder natuur kan er zelf ook best wat leuks van maken.
De dame in kwestie maakte altijd bijzondere dingen mee zo was mijn ervaring enkele jaren geleden. Zelfs Mick Jagger was flink onder haar indruk geweest. Ze had zelfs een fles dure parfum van hem gekregen, zo liet ze mij ooit zien, hij stond inmiddels leeg bovenop een kastje. Gewoonweg een lieve dame, zo ik haar kende.
Ze kwam op bezoek vandaag, en aangezien ik alles maar gewoonweg geloof wat men verteld want waarom zou men moeten liegen immers. Viel mijn mond bijna open van de leugens die ze nu tentoonspreide. Het brak mijn hart bijna in de wetenschap dat misschien al die verhalen van jaren geleden ook wel eens niet waar konden zijn.
Ze had nml een vriend, hij was piloot een hele knappe man van 55 jaar oud.
Haar buurvrouw had al gezegd dat ze hem vast wel moest delen.
Maar zo zei ze, hadden ze enkel met elkaar geslapen verder niets hoor.
Ze had vandaag foto’s opgehaald van hem en een andere vriend. Ja die was ook al zo knap, maar daar had ze niets mee. Ook al niet dus.. Maar goed, ze liet mij de uitvergrote foto’s zien.
En waarlijk wat een knappe kerels op deze foto’s tevoorschijn kwamen, begon er zelf bijna van te kwijlen, ware het niet dat de ene mij vaag bekend voorkwam uit een of andere reclame?
En de andere man wel de tweelingbroer moest zijn Andy Garcia. Ja, zei ze hierop dat zegt iedereen al dat hij daar op lijkt hoor. Ja, hij is mooi hé?
Hij is nu bij mij thuis, hij zei nog tegen mij, blijf je niet te lang weg?
Kom je snel weer thuis?
Ik blijf dus niet zo heel lang hoor. Ze vertelde hierop in geuren en kleuren over haar vermeende vriend. Hij woonde in London, waarop ze de foto liet zien, waar de tweelingbroer van Andy Garcia in een schitterend Armani pak voor zijn villa zat, met op de achtergrond mega hoge palmbomen. Bevreemd keek ik de dame aan en vroeg aan haar hoe die bomen in vredesnaam zo goed en hoog konden groeien in London. Oh ja dat kon echt, hij wilde voor haar ook een palmboom kopen, zodat ze deze in de tuin kon zetten voor de flat.. Ik dacht als die boom net zo hoog wordt als op die foto’s dan zullen de bovenburen dit vast niet erg waarderen. Maar ze wilde niet dat hij deze voor haar kocht ze zou er zelf wel een kopen tzt.
Ok verzuchtte ik, en ze ging maar door over hoe hij op een keer voor het raam had gestaan, zo met zijn rug naar haar toe, hij rookte een sigaar en hij droeg een shirt en een spijkerbroek, maar ook, zo heerlijk verzuchtte ze.
Een mannenstring, waarbij boven zijn broekrand een randje van de slip te zien was, in huidskleur voegde ze er nog aan toe ten overvloede.
Van die mooie kadetten had hij, glimlachte ze dromerig.
Ik zei nog, drink je de thee nog op?
Jaja hij is nog warm zei ze wacht even.
Hierop begon ze weer over haar jaloerse buurvrouw, die zelf een lelijke man had, met een kaal hoofd. Nee dan de tweelingbroer van Andy Garcia, en ik zou toch zweren dat hij het echt was, maar goed ik bestudeerde zijn foto nogmaals, en zag op de onderkant de tekst “Glossy” staan. Euh heeft hij een interview gehad bij de glossy oid? Vroeg ik haar. Oh ja jaah, ze hadden hem gevraagd enzo.
Ok..en dit is dus een vergroting van de foto uit het blad…ach so..
Verbazingwekkend hoe de leugens uit haar mond stroomden… Ik kon het me bijna niet voorstellen, geloofde zij dit nu allemaal zelf?
Een piloot die zo stinkend rijk was en zo knap dat hij in London een villa had, kwam bij haar logeren in haar kleine flatje, een dame van bijna 70 jaar oud?
Op de foto stond ook iets geschreven, ik vroeg wat dat dan betekende?
Oh daar stond op, heb jij de liefde wel eens gesmaakt…ja mooie tekst hé? Zei ze nog en nipte aan de thee. In welke taal is dat dan? Oh in het Maleis, ja hij spreekt wel 9 talen, zei ze met nadruk. Zoow wat een intelligente man is het dan zeg. Hij rook ook zo zalig naar basilicum, haar hele woonkamer rook naar hem, hierop rook ze aan haar eigen polsen maar helaas, ze had zichzelf niet genoeg tegen hem aangewreven blijkbaar want van enig spoor van basilicum was geen sprake meer..
Misschien gaan we uit vanavond, ik zeg, nou dan mag u wel iets heel moois aantrekken en ik keek naar het truitje dat zij droeg.
Als ik die vent in huis had, zou ik echt wel even wat leuks aangetrokken hebben toch en mijn haar frips en fruitig eh en misschien wel een dozijn parfumflessen op mijzelf uitgespoten hebben opdat ik zeker als ik rond de 70 was niet onder zou doen voor alles wat die man had en zou kunnen en willen versieren…Maar aleeh…
Die morgen had hij zelfs 3 engelse kranten gekocht en was hierna teruggekomen.
Hoe hij gekomen was geen flauw idee waarschijnlijk met een helicopter, had hij haar niet even kunnen begeleiden op weg naar mij toe? Ik had hem wel eens willen zien.
Toen de thee op was, trok ze haar wollige vestje weer aan en vertrok op haar scootertje, ik zie haar nog wegrijden. Mijn hart vol verbazing, verbijstering zelfs..
Hoodschuddend sloot ik mijn deur…

( de foto vond ik op internet terug)

Lang geleden….

Lang geleden…. Lang geleden, toen men nog woonde in dorpen, afgesloten van de rest van de wereld. Had men rust, rust in de zin van geestelijke rust. Wat er voorviel, ondergingen enkel de bewoners van dit dorpje. Er was geen televisie met nare beelden. Schokkende beelden, of berichten. Geen oorlogsfilms, geen atoombommen, wapens, dood en verderf. Daarom noemt de kerk de tv vast duivels…Dat zal het zijn. De radio was bedeeld aan enkele roddelende dames en misschien ook wel heren, naar het schijnt doen zij dit niet maar je weet het maar nooit. Deze dames wisten dan alles van andere dorpsgenoten en zo kwam men aan zijn informatie. Muziek maakte je gewoon zelf door te zingen of te fluiten. Of desnoods een trommel te maken met de blaas van een varken oid. Een fluitje snijden deed je met een stuk riet, en klaar was men. Zo moeilijk was dat alles niet. Een supermarkt had men niet, je ging gewoon naar de boer en ruilde je kip tegen wat boter en melk enzo. De hond vrat mee van de pot wat over was en wel weg mocht. En eventueel kon want rijk was men niet in die dagen dus menig hond zal wel af en toe een konijntje hebben opgepeuzelt. De poes kreeg gewoon weg melk zonder het aan zijn darmen te krijgen, puur rauwe melk. Moet je nu mee aankomen, dan verklaart men je voor gek een kat mag geen melk klaar…Misschien zit er wel rotzooi in tegenwoordig? Wie zal het zeggen maar katten kregen vroeger melk klaar uit, denk aan het liedje poesje mauw…nou die kreeg dus gewoonweg melk… Daar werd niet over gezeurd nml. Simpel zo was het leven. Enkele gaten in je tanden en kiezen, erg sneu maar die rukte men er dan gewoonweg uit, een kunstgebit was er niet, dus dat werd lachen met de mond gesloten. Het viel niet mee echt niet. Zeep en douchen elke dag? Kom kom zeg, dat rook toch niet fris en opwindend genoeg? Nee dan een heerlijke aromatische zweetoksel…hups.. Over de geslachtsdelen zwijg ik bij deze want daar wil ik niet over nadenken nml. Haar borstelen? Onnodig de luizen deden het werk wel voor jou en masseerden je hoofdhuid met liefde, je vingers deden de rest wel. Vreemd op films uit de oudheid zie je nooit gore vette bossen met haar of kotsende ega’s in de nachtelijke beddestee… Een wekker? Oh dat deed je haan wel, voor dag en dauw moest je eruit, want je ging er ook al in voor de zon goed en wel vertrokken was. En aangezien het swinters helemaal al koud was zonder cv, ging je ook veel liever naar bed. Vandaar die vele kinderen die men kreeg, wat moest je anders doen om in slaap te komen? Chips, snacks en toastjes met brie ben je mal zeg, savonds een bord aardappels dat was het, en gezond dat ze waren zonder al dat fruit dat je nu verplicht dagelijks 2 maal moet verorberen. Werd je ziek dan was je wel de klos ja… medicijnen had men nauwelijks en men plakte dan wat bloedzuigers op je lijf, van die wriemelende wurmen die je leegzogen en al je bacteriën e.d meezogen..Heel fijn. Operaties? Levensgevaarlijk in die tijd, klap met de hamer op je knar of een flinke fles jenever en maar hopen dat je niks voelde of ondertussen ff flink moest kotsen op een emmer..Maar alsnog… Bevallingen? Heel gevaarlijk linke soep, en veelal verliet mams den aarde voordat het borelinggeval adem haalde. Daar zat die vader dan met 10 kids zonder moeder…wat moest ie dan? Daardoor ontstond het verhaal van assepoest enzo. Griep en longontsteking was ook levensbedreigend zo ook alle ziektes in feite.. Wat men had wist men niet, men ging gewoon dood klaar….meer hoefde men ook niet te weten in die dagen. Die en die is ook overleden…oh…ok.. Dat was het niet zo van en wat had diegene dan? Ondertussen denkend oh jeeh wat als..hoe kwam diegene daar dan achter dan? Oh jeeh denkend van stel dat… Snel online googlend naar symptomen… nee in die dagen was dat gewoon heel simpel…iemand die dood was, was het, en kwam nooit meer terug en deze of gene ging dan meestal naar de hemel en over de doden niets dan goeds… Ja pas op want als je slecht over ze sprak vonden zij hun rust niet nml. Al met al was er veel voor te zeggen die rust…maar anderzijds? Schrijven met pen en papier is toch ook niks? Zeg nu zelf anders had ik dit verhaal niet meteen online kunnen gooien…wat een luxe eigenlijk. Neemt een toastje met brie nu…Hoeraaa! Angelwings

Als de jaren gaan tellen

Als de jaren gaan tellen

Als de jaren gaan tellen
Je snorharen ontelbaar worden
Evenals je grijze haren op je hoofd
Je in je gezicht een roman kunt lezen
En de teak ergens onderin
De houtwurmen uit je lijf prikken
De zilverdraden overdreven in je haar verschijnen
Zowel boven als benee
In plaats van aan je vinger
een ring doen glanzen
Als je buikspieren
Het beneden nu eenmaal leuker vinden dan
Strak on the top?
Je billen Afrika opeens gaan waarderen
Je borsten naar beneden kijken
Je vreemde vlekjes krijgt op je handen
Als je armen vreemde kwabben krijgen
Evenals je dijen
Een goedgelukte plumpudding nadoen
Met kerst
Als je in de spiegel die vreemde aan kijkt
En jij je afvraagt
Waarom men nog van je houdt?
Ja dat vraag ik mij dan ook af..
Maar er zijn mensen die houden van
Snorharen
Grijze haren
Dikke billen
Dijen
Hangtieten
Lubberbuiken
En vreemde vlekken
En kwabben
Want het is zoveel meer van jou
Zo menselijk jou
Kijk dus in die spiegel en zeg
Tegen die ouder wordende vreemde
Gewoon
Ik hou van jou!

Angelwings
Lossepolsgedicht gedrocht

 
 
Was..

 

Was
De ander maar zo spraakzaam
Kon die ander maar zo
veel warmte geven
en
Wandelen door het bos
Aan zee
Honden mee
Banjeren aan de kust
Zeezilte
Stromingen
In het gezicht
Hand in hand
Hersengymnastiek
Elektriek
Knapte het elastiek
In je bjorn borg
Ons een zorg
De zee
De Vrijheid
Genietend
Van dat wat leven is

Angelwings
Uit de losse hand…

Internet bullseye

Internet bullseye

Met zijn pen tikte hij nerveus op zijn bureau.
De baas was laaiend vandaag, dat had hij wel gezien toen deze gelijk een tornado het kantoor kwam binnenzeilen.
Mopperend vertrok hij naar zijn kantoor en sloeg de deur met een klap achter zich dicht.
Dat beloofde weinig goeds nml.
Ruud wachte op het mailtje dat rondgestuurd zou worden, na enige tijd na overleg van de directie en hoofden afdelingen, zou het weer hard gaan vallen.
Ruud nam een slok van zijn koffie en beantwoorde enkele telefoontjes.
Na een uur kwam het bericht binnen op zijn mailbox.
De directeur had gelden nodig om een project te betalen, en er was werk aan de winkel vandaag.
Afsluiten van een wijk, zou het benodigde bedrag binnen no time binnen halen.
De keus was gevallen op enkele postcodes en Ruud ging aan het werk.
Internet verbindingen werden achter elkaar afgesloten, nu was het wachten op de eerste binnenkomende telefoontjes.
Kosten 1,50 per minuut.
Op de homepage van hun internetbedrijf werd niets vermeld over een storing oid. Dat zou de klanten in onzekerheid brengen, dan duurde het vaak even voor men ging bellen.
Aangezien ”mens eigen” men eerst de fout zocht in eigen pc.
Ruud kreeg een mail dat alles voltooid was, en dat er al mensen belden met de helpdesk.
Het viel niet mee deze baan vond Ruud, onschuldige mensen op kosten jagen, het stond hem niet aan.
Maar ja wat moest je in deze crisis tijden zijn baan verliezen zou hem de kop kosten met zijn hypotheek.

Ruud keek opzij naar Lara zijn collega die al druk doende was om klanten langer aan de lijn te houden dan nodig was, ping ping…het geld stroomde die dag binnen.
Wij zullen zo snel mogelijk de storing opheffen, wij weten ook niet wat de oorzaak is, we zijn er mee bezig..
Hoorde hij lara zeggen.
Klokslag Twaalf uur middernacht, klonk het sein dat de modems weer aan mochten.
Het geld was binnengehaald nml.
Het project kon betaald worden.
Directie tevreden, klanten ook weer tevreden, internet deed het weer…
AngelWings

Issie wel goed?

Issie wel goed?

Hij eet allessss…asperges tot olijven whatever als wij het eten ist ok! 

Hij lag op de bank te slapen gisteravond 

Hoofdpijn oid? 

Geen zin om wakker te worden dat is duidelijk… 

*echt zo’n blik van GAAAA DANNN!!!!!!!!!* 
Tussen de bank verstopt hij mega veel stokjes en eronder is het helemaal triest gesteld hoor… 
Maar je blijft lachen met Edjuh 

De warmte van de zon

De warmte van de zon

De warmte van de zon
Vogels die fluiten
Bamboo klanken in de
Zachte wind
Voel me verloren
Wezenkind
Zit hier
Te verwarmen
Aan de zon zo fel
Achtergelaten in het aardse spel
Geen bezoekjes meer
Tís zo teer
Niet meer op de stoel
Naast mij
Verwarm jij je nu misschien aan

De hemelse zon
Toch wenste ik
Dat je hier bij mij kon zijn
Even samen in de zon

 

Angelwings